Παραδοσιακά οι καπετάνιοι θεωρούν κακή τύχη την παρουσία μιας γυναίκας στο πλοίο όταν σταθμίζουν την άγκυρα, ενώ από την άλλη πλευρά δεν είναι λίγοι οι θρύλοι που θέλουν τη θάλασσα να ηρεμεί στη θέα μιας γυμνής γυναίκας. Μακράν των δεισιδαιμονιών, όμως, η ιστορία της Violet ξεκινά το 1911 με τον Ολυμπικό. Tο ταξίδι που έμελλε να κάνει στις 20 Σεπτεμβρίου με αυτό το πλοίο δεν είχε καλή κατάληξη: Συγκρούστηκε με ένα άλλο βρετανικό πλοίο ονόματι Χοκ. Κανείς δεν έπαθε τίποτα και έτσι η Violet είπε να συνεχίσει τα… ταξίδια της στη θάλασσα.
Επόμενος σταθμός ο αβύθιστος Τιτανικός! Αμ, δε… Με τη Violet μέσα βυθίστηκε όπως όλοι γνωρίζουμε… τάχιστα, παρασέρνοντας στο βυθό και τον καπετάνιο του Ολυμπικού Edward J. Smith. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, δεν πρέπει να παραβλέψουμε την παρουσία των παγόβουνων στην περιοχή και να τα ρίξουμε όλα στην κακή τύχη της Violet! Όσο για την ίδια; Γλίτωσε από θαύμα και είπε να προκαλέσει ξανά την τύχη της.
Μετά από μια μικρή ανάπαυλα από τα… ναυάγια, σειρά είχε αυτή τη φορά ο Βρετανικός. Το 1916 η Violet πήγε να εργαστεί ως νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού στο εν λόγω πλοίο, το οποίο βυθίστηκε το Νοέμβριο του ίδιου έτους στο Αιγαίο, χτυπώντας πάνω σε μια νάρκη. Αυτή τη φορά η Jessop δεν κατάφερε να μπει σε σωσίβια λέμβο αλλά πήδηξε στο νερό για να γλιτώσει, χτυπώντας, όμως, το κεφάλι της στην καρίνα του πλοίου. Παραδόξως… σώθηκε και από το τρίτο ναυάγιο αλλά και από το σοβαρό χτύπημα! Από τότε και μέχρι το θάνατό της (το 1971, από καρδιακή προσβολή) δεν ματαπάτησε το πόδι της σε πλοίο, αφού καμία από τις προσπάθειές της δεν τελεσφόρησε!
στις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου